Over sommige dingen wordt weinig of niet gesproken. Daarmee bedoel ik door anderen, want taboes zijn mij onbekend. Daarnaast schop ik graag tegen heilige huisjes en hou ik ervan om mensen te choqueren. Ik kan zwijgen, maar praten doe ik veel liever. Sinds ik in de US woon, vermijd ik sommige topics - op aanraden van iedereen. Politiek is er één van. Dat vind ik niet erg, want het interesseert me geen moer. Ik denk niet dat ik drie Belgische ministers kan opnoemen (hoewel er waarschijnlijk meer dan 50 zijn). En ik kijk of luister al 1,5 jaar geen nieuws meer, wat me prima bevalt. Als dat je choqueert, is mijn doel gelijk bereikt.
Religie is een ander heikel onderwerp hier in The South. De Bijbel is het lievelingsboek van Jan met de pet. Of beter gezegd: de Vlaamse Jan met de pet heeft er geen boodschap aan, maar voor John Doe en Joe Average is het nog a big deal. Zondagochtend gaat quasi iedereen naar de kerk, bible study en aanverwanten zijn populair en de reverend/minister/pastor is een eerbiedwaardig man. Een beetje zoals in de Kempen, maar dan een eeuw geleden.
Ik geloof ook. In mezelf, in onze pa als engelbewaarder en in veel meer. Mijn enorm ego heeft een eigen religie bedacht waarmee ik geen mens kwaad doe. Dat laatste is meteen de reden waarom ik geen voorstander ben van wereldgodsdiensten. Mensen voelen zich superieur aan anderen en schaden elkaar 'in opdracht van' een mannelijk opperwezen. Dat dat opperwezen mannelijk in plaats van vrouwelijk zou zijn, is volgens mij al genoeg bewijs om die theorie te ontkrachten. Maar bon, daarover praat ik dus beter niet.
Seks is een onderwerp dat ook vermeden wordt. Nu wil ik water bij de wijn doen, maar schunnige grappen en vuile praat zijn de peper en zout van mijn bestaan. Ik weiger om dat op te geven, ongeacht waar of bij wie ik me bevind. Dat leidt vaak tot vreemde blikken en open monden, but I get away with it. Meestal toch. Wie er niet tegen kan, gaat maar aan de andere kant van de tafel zitten. Niets zo plezant als een dirty joke naar mijn mening. What did Cinderella do when she reached the ball? She gagged.
En nu heb ik voor de eerste keer in mijn leven een spreek- en schrijfverbod. Nochtans was mijn voornaamste motivatie achteraf straffe verhalen hebben. Hoewel de ervaring an sich misschien ook leuk zal zijn. Ik betwijfel het, zeker sinds de infovergadering van vorig weekend. De jobinhoud gaf me een flashback naar mijn allereerste vakantiebaan: verkleed als clown ballonnen verkopen in Bobbejaanland. Ik hoop er het beste van, maar ik vermoed dat ik het een eenmalig iets zal zijn. Het wordt sowieso een lange week. Het loon is - zoals bij mijn vorige Amerikaanse job - om mee te blèren. 't Schijnt doe je het voor de eer. Om erbij te zijn. Wat het is en hoe het zal aflopen? Daarover mag ik niet uitweiden. Ik heb clausules getekend en ze zijn hier paranoia genoeg om zo'n dingen te controleren. Big Brother is watching me.
Los daarvan wat algemene weetjes. Het belangrijkste golftoernooi ter wereld gaat elk jaar door in Augusta: de Masters. De organisatie is een goed geoliede machine, de marketing is next level en ze nemen zichzelf zeer serieus. De werknemers worden tot in detail gebriefd over God en klein Peerke en hebben zwijgplicht. Ze mogen er niet over communiceren, niks posten op social media en foto's zijn al helemaal uit den boze. Het is trouwens verboden om een gsm mee te nemen op het terrein, voor personeel en bezoekers. Tickets zijn erg duur en dus niet aan mij besteed. Als je er werkt, klop je zeven dagen lang 12 tot 14 uur per dag. Gelukkig krijgt het personeel ook tijd om te shoppen, want Masters-prullaria zijn erg gegeerd door iedereen die houdt van golf. Daar hoor ik niet bij. Als jij wel fan bent, weet het me te zeggen. Ik zeg niks terug, maar een (overpriced) petje, gnome of balletje kan ik wel voor je scoren.
Afsluiten doe ik met een foto van mijn nieuwe vriendje. Die had ik vanochtend opeens in mijn handen toen ik bladeren harkte en in de container stak. Mijn buren kunnen vanaf nu vlotjes vloeken in drie talen ...
x
V
Comments