V 4 Prez

Toen ik naar Georgia verhuisde stond mensen leren kennen bovenaan mijn prioriteitenlijstje. Ik ben een sociaal dier en heb nood aan babbelen. Ik bleef niet bij de pakken zitten en na wat surfen kwam ik terecht op Meetup, een site om mensen te leren kennen - geen datingsite hé! 'Ideaal!' dacht ik en werd gelijk lid van 'The Augusta Book Club'. Eén keer per maand komen ze samen om een klassieker te bespreken en ik voelde mezelf gelijk een intellectueel, want het klinkt wel sjiek. Twee keer ben ik geweest en toen stierf het een stille dood: ik had een concert, was in België, had geen goesting ... Hetzelfde patroon als toen ik lid werd van menige sportclub: de intenties zijn er, maar het doorzettingsvermogen ontbreekt.

Gelukkig was er ook de 'Healthy Women Of Augusta': een wandelclub die elke zaterdag samenkomt. Op 11 februari 2023 ging ik er voor de eerste keer naartoe. Wandelen terwijl je babbelt met een toffe madam die toevallig naast je loopt, is absoluut mijn ding, dus ik was gelijk enthousiast. Tijdens de hete zomer werd er gekajakt (heel tof!) en regelmatig gaan we een hapje eten - de favoriete activiteit van elke Southern Lady. Daarnaast verlegde ik mijn grenzen: ik bokste een terrarium in elkaar terwijl ik een hekel heb aan knutselen. (Het ding prijkt bovenop mijn boekenkast en de 'succulents' zijn al lang dood.) Voor sommige activiteiten bedankte ik vriendelijk: een daytime pajama party, naar The Little Mermaid gaan kijken of bloemen plukken is a bridge too far. Ik ben geen kleuter en ik hou van bloemen in volle grond, niet als ze staan te sterven in een vaas.

Feit is dat ik via de HWOA mijn bestie leerde kennen, wekelijks een voormiddag spendeer met dames die ik graag heb en steevast een praatje kan doen met iemand nieuw. Zalig, zeker als je geen collega's hebt, zoals ik. Of, zoals veel andere leden, thuiswerkt of even weg wil uit een druk gezin. Het was dus een bom toen de organisatrice afgelopen november aankondigde dat ze ermee stopte. De groep heeft 1692 leden, dus was ik ervan overtuigd dat er een aantal kandidaten waren om de fakkel over te nemen. Dat bleek niet het geval, dus ik deed wat voor mij logisch was en nam de boel over. En zo werd ik in december president van The Healthy Women Of Augusta. (Dat je in de VS een idioot moet zijn om president te worden, vermeld ik er niet bij ...)

Uiteraard ben ik niet bij de pakken blijven zitten en heb ik aanpassingen doorgevoerd. Zo is de wandelafstand quasi verdubbeld. Sommige dames vinden dat fijn, anderen verleggen hun grenzen en beschouwen 6 mijl stappen als hard core sport ... Feit is dat de gemiddelde kledingmaat hier een 46 is, dus more is less. Ik voerde ook een 'try out of the month' in. Aerial yoga is afgevinkt en rolschaatsen en paaldansen zitten in de pijplijn. Ook bowlen, karaoke en pottenbakken staan op de jaarplanning. Daarover ben ik minder enthousiast, maar 't is geven en nemen en als president moet je openstaan voor alles. Voor het einde van het jaar wil ik me wagen aan burlesque dansen (als dat hier ergens georganiseerd wordt tenminste). Sinds ik het roer in handen heb, vertrekken we op het afgesproken tijdstip en geen 20 minuten later, worden er geen reminderberichtjes gestuurd, zeg ik enkel 'merci en tot volgende week' in plaats van de Amerikaanse speech over hoe geweldig iedereen is en vijf keer dankjewel with a cherry on top, en probeer ik carpoolen te introduceren. Voor veel dames is het een cultuurshock, maar ik kom ermee weg. De HWOA vinden mijn Belgische gewoontes charmant. Dat mijn aanpak ook in België a-typisch is, laat ik wijselijk achterwege.

x

V

P.S.: Van de 1600 leden schrijven ongeveer 30 dames zich elke week in en komen er 10 à 15 opdagen. Het is dus minder impressionant dan het lijkt ;-)