Zelfs op dit moment twijfel ik nog of ik het durf, want in herhaling vallen verveelt al snel. Los daarvan wil ik een realistisch beeld schetsen van mijn leven, dus hier gaan we ...
Bibi slaakte een grote zucht, die was van het half-tevreden-soort, want de ene leidt altijd naar minstens twee andere. Drie mailboxen had ze doorgenomen en alles beantwoord, opgevolgd of in gang gezet. De renovatie van de badkamer was startensklaar, hoewel de douchedeur - van een uitzonderlijk formaat, dus moeilijk te vinden - opeens niet meer beschikbaar was op het moment dat ze hem wilde bestellen. De vloerder liet weten dat hij er klaar voor was, maar voor $200 extra spullen nodig had. Bibi dacht er even over na - 't is te zeggen, ze dacht bij zichzelf: 'Wat weet ik daarvan? Drie keer niks.' - en keurde het goed.
De bestelling voor ligzetels en parasols was - zonder enige reden - geannuleerd, dus moest Bibi opnieuw op zoek naar een goede deal, in bijpassende kleuren en met de juiste afmetingen. Ze mopperde, want zelfs in Augusta was het winter en haar motivatie om zwembadspullen te bestellen, was laag. Maar de Masters kwamen eraan en dus moest ze nu handelen als ze dan hun huis wilde verhuren om geld te verdienen.
T vocht elk weekend met de Ph-waardes (en andere mysterieuze chemische dingen) van het zwembad, dus contacteerde Bibi een zwembadspecialist. Die raadde aan om iemand langs te laten komen voor een 'pool school'. Individuele uitleg met gedetailleerde info over het zwembad en daarna een Q&A voor de spotprijs van $175. Bibi kreeg het warm en koud tegelijk. Het zwembad had al heel wat geld en energie opgegeten en nog niks in ruil gegeven, tenzij ze de frustraties meerekende. Ze zei tegen de meneer dat ze het met T zou bespreken en bedacht met een klein hartje dat die onmogelijk thuis kon zijn tijdens kantooruren. Dat impliceerde dat Bibi de leerling zou zijn, waarna zij verantwoordelijk zou worden voor het zwembadonderhoud. Grommend dacht ze aan alle tv-series en films die ze gezien had waarin sexy pool boys aan het werk waren terwijl de vrouw des huizes toekeek vanop haar ligstoel. Bibi voelde zich gepakt, en niet op de leuke manier. Gefrustreerd klikte ze op de volgende e-mail. Die bood haar een exclusieve deal voor een penisverlenging, dus kon verticaal geklasseerd worden bij de 'Oekrainse mijsjes', de melding dat ze een iPhone gewonnen had en dat er iets misgelopen was met een bestelling van Bpost.
De bijzettafeltjes voor de living stonden nog altijd stuk in de slaapkamer, dus belde Bibi naar de leverancier. Die had ze half december geleverd, een technieker gestuurd om te constateren dat ze effectief stuk waren en daarna niks meer van zich laten horen. Na heel wat keuzemenu's en twee muzakjes sprak Bibi met een aardige dame die haar vertelde dat volgende week nieuwe tafeltjes geleverd zouden worden. De dame voegde eraan toe dat Bibi mocht bellen als die ook niet goed waren, dan zou ze een technieker sturen om dit te controleren. Bibi rolde met haar ogen - dat mocht, want de telefoondame kon haar niet zien - bedankte voor de moeite en noteerde de afspraak in haar agenda.
Haar tweede mailbox herinnerde haar eraan dat ze nog papierwerk had voor Stinky, dat ze morgen een afspraak had i.v.m. een eerste document voor de belastingen (ze weigerde te denken aan het papierwerk dat daarmee gepaard zou gaan) en dat ze een poetsvrouw moest zoeken voor de Mastersweek. Ze schrok zich een hoedje toen ze zag dat de elektriciteitsrekening verdubbeld was en de gasrekening 1/3 was gestegen, zuchtte voor de zoveelste maal en betaalde de rekeningen.
Toen al dat werk gedaan was, dacht Bibi aan haar eigen jobs. Leerkracht zijn was mislukt en het idee definitief afgevoerd. Vrijstellingsproeven opstellen voor het Tweedekansonderwijs was afgelopen met een sisser: Bibi was niet gedomicilieerd in België en kon er dus niet meer als vrijwilliger werken. Online taaltrainingen geven had ze 'on hold' gezet. Het bos (waarin ze moest uitzoeken hoe ze als niet-Amerikaan, maar wel in de US-gedomicilieerde inwoner) als freelancer kon werken voor een Belgisch bedrijf was overwoekerd met ondoordringbaar struikgewas.
De administratie om te werken op de Masters had Bibi wel succesvol afgerond. Het was quasi zeker dat ze 'security host' zou zijn tijdens het grootste golftoernooi ter wereld, als de tatoeage op haar hand geen roet in het eten gooide. Zichtbare tatoeages zijn niet toegestaan, dus moest Bibi's case nog besproken worden in een committee.
'Gelukkig ben ik ook auteur,' dacht Bibi. 'Een job die ik kan.' Ze opende haar laatste mailbox en vond twee afwijzingen van literaire agenten die haar manuscript niet goed genoeg vonden. 'Krijg nu de puisten!' mopperde Bibi. Ze keek in de spiegel en zag dat haar wens was uitgekomen.
x
V
Comments