T en ik zijn al een hele tijd getrouwd, Elvis was nergens te bekennen en ik ben gierig. Met andere woorden: Las Vegas is niet aan ons besteed. De enige reden dat we er waren, was omdat het de dichtstbijzijnde grote luchthaven was voor de nationale parken die we wilden bezoeken.
T en ik arriveerden in de late namiddag in ons hotel op The Strip. We gingen te voet op weg - het was meer dan 30° - en liepen verloren. Mits wat gesukkel vonden we de ingang van de Venetian, één van de bekendste casino's. Binnen hebben ze effectief een poging gedaan om Venetië na te maken, inclusief gondels op elektriciteit en geschilderde wolkjes op het plafond. De kitsch droop eraf en we vonden het nogal onnozel. Het eten was van povere kwaliteit. De slotmachines hadden een drukknop in plaats van zo'n ouderwetse hendel om aan te trekken. Na drie dollar waren we het bijgevolg beu. We namen ook een kijkje in het Wynn casino. Daar kan je een Louis Vuitton sjakos of andere fancy merkartikelen kopen. Ik paradeerde rond in mijn thriftstore-kleedje van tien dollar en was niet onder de indruk van de belachelijke prijzen. Kortom, we kregen bevestigd wat we op voorhand al wisten: Las Vegas is niet ons ding.
De volgende ochtend reden we naar onze eigenlijke bestemming: Moedertje Natuur. Die is altijd indrukwekkend (zoals ik pas nog mocht ervaren). Toen ik eind mei onze vakantie uitstippelde, had ik geen flauw idee dat het eerste stadje waar we zouden verblijven een heel toepasselijke naam had: Hurricane ...
Onze gastvrouw heette gelukkig niet Helen en er was elektriciteit en WiFi, dus dat kwam helemaal goed.
Hurricane ligt niet ver van Zion National Park, ons eerste wandeldoel. Zion is heel knap, maar ook heel populair. T en ik houden niet van mensenmenigtes of massatoerisme, dus wandelden we slechts één dag in Zion.
Intussen weet ik dat deze vakantie een absolute aanrader is voor iedereen die graag wandelt, dus som ik even op wat we gedaan hebben.
Paradise Canyon Trail in Saint George, Utah (5.64 mijl - 900 ft elevation - 2h36): meer dan 35 graden, maar echt de moeite waard. Het startpunt ligt in een dure wijk in niemandsland. T en ik vroegen ons af wie daar zou willen wonen, want het is ruig woestijngebied. Wel heel mooi en als kers op de taart kan je naar een grot klefferen voordat je terug wandelt.
Tuacahn and Whiptail Loop in Ivins Utah (6.41 mijl - 761 ft elevation - 3h): fantastisch mooi en wat mij betreft beter dan Zion. Steile klim naar boven, maar zo mooi! Als je terug beneden bent en denkt: 'Dat was pittig!' kom je in woestijnzand terecht. Daar zak je diep in weg, dus je beentjes krijgen een work-out. Onderweg kom je cactussen en lava tegen en slechts een paar andere wandelaars. Een aanrader! Vlak in de buurt is Jenny's Canyon (0.46 mijl - 203 ft elevation - 15min). Neem een kwartiertje de tijd om te gaan kijken, want zo'n smalle bergkloof is indrukwekkend. Er huizen een boel duiven wiens gekoer bangelijk goed klinkt door de vele echo's.
The Watchman Trail (3.36 mijl - 650 ft elevation - 1h27): Onze eerste wandeling in Zion. We stonden belachelijk vroeg op en waren om 7u in Springdale. Daar moet je parkeren, want in Zion zelf rijden enkel shuttlediensten. Deze wandeling vertrekt echter aan de inkom van het park. Het leidt een berg op en biedt spectaculaire uitzichten. De zonsopgang maakte het adembenemend mooi. Weinig volk omdat het zo vroeg was. Daarna namen we een shuttle naar Emerald Pools Trail (3.87 mijl - 741 ft elevation - 1h46). Mooi, zeker wel, maar er staat bijna geen water in de poelen in deze tijd van het jaar en er was veel volk. Bovendien moesten we een 'omweg' maken omdat shuttle stop 5 gesloten was. Het laatste deel van de wandeling was 'een beetje saai'. De andere wandelingen die we wilden doen in Zion waren gesloten o.w.v. een aardverschuiving. Voor de bekendste wandeling (Angels Landing) moet je op voorhand een vergunning aanvragen. Het laatste en mooiste stuk hiervan is zo populair dat het lijkt op de processie van Echternach en daar doe ik niet aan mee.
Ashdown Gorge Trail (12.5 mijl - 3.737 ft elevation - 5h): Dit is een wandeling die je moet doen! Zo knap en bijna geen volk. De 2de meest populaire wandeling in Zion (The Narrows) laat je door een rivier in een bergkloof waden te midden van honderden andere mensen. Hier doe je hetzelfde, maar in je eentje en het uitzicht is beter. Knap, schitterend, ongelooflijk! Doe dit.
Onderweg naar onze volgende stop deden we Valentine Peak (6.3 mijl - 2.125 ft elevation - 3h40). 'Een leuk tussendoortje,' dacht ik. Amai mijne frak! Recht naar boven de berg op langs een zanderig paadje vol met stenen. Soms zo steil dat ik moest 'klefferen' om er te raken en soms zo smal dat ik een schietgebedje deed. Het uitzicht is het waard en andermaal niemand in de buurt. Helaas moest ik ook terug naar beneden. Dat vind ik moeilijker dan stijgen, want ik ben onhandig en vertrouw mijn eigen benen en voeten niet. Schrik om te schuiven en te vallen, dus een deel deed ik op mijn kont - tot groot vermaak van T uiteraard.
Samenvatting van ons eerste deel: skip Las Vegas, maar bezoek deze regio. Fantastisch mooi, hoewel ik hier nooit zou willen wonen. Te heet, te desolaat en te verlaten. Maar als vakantiebestemming is het een absolute aanrader!
Op naar Bryce Canyon voor deel twee van onze T-is-50-geworden-vakantie!
Life is good,
x V
P.S.: Met dank aan The Beatles!
Comments