Kafka @DMV

Allereerst: merci voor alle berichtjes, likes en duimpjes. Superfijn om zo wakker te worden.

Ten tweede: het heeft geholpen. Ik ben geslaagd voor mijn theoretische toets. Hoera!

Ten derde: ik dacht dat dat het moeilijke, stresserende stuk zou zijn. Naïeve ik... Hier is wat er de afgelopen vijf uur gebeurd is. Het is niet mooi geschreven, want vandaag is een lelijke dag.

• Opgewekt en monter stap ik het DMV-kantoor binnen. De dame achter de balie herkent me en geeft me een wachtnummer. Slechts een paar minuten later word ik opgeroepen. De DMV-mevrouw van vandaag is nieuw voor mij. Ik zeg haar dat ik voor mijn proeven kom. Ze vraagt mijn papieren. Ik geef ze af.

• Met argusogen bekijkt ze mijn Belgisch rijbewijs en paspoort. Minutenlang. Ik zet mijn meest innemende glimlach op. Dan zegt ze dat ik de testen niet mag doen omdat mijn rijbewijs niet in het Engels is. Ik zeg haar dat ik gerust wil vertalen en dat het voornamelijk getallen zijn. Ze sneert dat ze getallen kan lezen, maar dat ze ALLES moet kunnen verstaan. En de vertaling mag enkel schriftelijk en door een beëdigd vertaler gebeuren. Ik knik begripvol en vermeld dat haar drie vorige collega's hiermee geen probleem hadden.

• Ze bekijkt me sceptisch, zucht en tikt wat in haar computer. Ik blijf vriendelijk glimlachen. Vervolgens spreekt ze haar collega aan en vraagt haar waarom ze mij gisteren de test heeft laten doen. De collega zegt dat alles haar duidelijk leek. Mijn mevrouw van de dag zegt dat ze het er niet mee eens is, dat ze geen German spreekt, maar dat ze niet moeilijk zal doen. Ik bijt op mijn tong en blijf glimlachen. Met duidelijke tegenzin stuurt ze me naar een computer voor mijn theoretische test.

• De test gaat tamelijk vlot; ik heb maar één fout. Trots ga ik terug naar de vrouw voor het praktische gedeelte.

• De vrouw beschuldigt me ervan dat ik een vals rijbewijs heb. Terwijl ik de test deed, heeft ze Duitse rijbewijzen gegoogeld en die zien er anders uit. Ik geef rustig aan dat ik niet Duits, maar Belgisch ben.

• De mevrouw vraagt me waarom ik eerder loog en zei dat de taal op mijn rijbewijs Duits is. Ik zeg vriendelijk dat ik dat niet gezegd heb. Ik vul aan dat zij dit verkeerd veronderstelde en zo tegen haar collega zei.

• De vrouw blaft waarom ik haar dat toen niet gezegd heb. Ik glimlach zo innemend mogelijk en zeg dat ik niet onbeleefd wilde zijn door haar gesprek te onderbreken en dat het me niet belangrijk leek. Ik geef haar opnieuw mijn paspoort en duid aan waar er staat dat ik een Belg ben.

• De vrouw gromt - ik onderdruk de neiging om mijn tanden te laten zien en/of te bijten - en vraagt of ik met de auto ben.

• Ik knik en zeg dat ik een huurauto heb waarmee ik het examen wil doen. Op vraag van de vrouw ga ik het contract uit de auto halen.

• Van en naar mijn huurauto mompel ik alle Vlaamse, Franse en zelfs Berberse vloekwoorden die ik ken. Mijn leerlingen zouden trots op me zijn. Ik haal diep adem, ga terug naar binnen en troost mezelf dat het over maximum een uurtje voorbij zal zijn.

• Het contract van onze huurauto staat op T's naam, dus ik mag er de praktische test niet mee afleggen. Het maakt niet uit dat we getrouwd zijn en dat ik daardoor automatisch ook bestuurder ben.

• Ik bel Avis. Zij sturen me naar het Avis-bureau in de luchthaven van Augusta, aan de andere kant van de stad.

• Een half uur later tref ik daar een vriendelijke dame die me herkent (van het terughalen van de afstandsbediening). Ik doe mijn verhaal. Ze vraagt me te wachten en komt tien minuten later terug. Ze hebben een mail gestuurd naar de DMV en alles komt in orde. Ik krijg zelfs haar gsm-nummer voor het geval er nog problemen zouden zijn.

• Ik rijd terug naar de DMV. Daar krijg ik een nieuwe mevrouw. Ik doe opnieuw mijn hele verhaal. Ze vindt de e-mail en verdwijnt ermee in het kantoor van haar bazin. Na tien minuten komen ze beiden naar mij en leggen ze uit dat het document van Avis niet geldig is. Mijn naam mag niet op het contract geschreven staan. Hij moet erop geprint zijn.

• Ik telefoneer de Avis-mevrouw, maar krijg een voicemail. Ik geef het op en slaag erin om zonder boos of onbeleefd te worden het DMV-kantoor te verlaten. Gefrustreerd en verdrietig rijd ik naar huis.

• Ik lunch en bel daarna de Avis-mevrouw. Zij probeert om mijn naam toe te voegen aan het contract. Dat lukt niet. Ze gaat opzoekwerk doen en zal me terugbellen.

• Tien minuten later belt ze me. Ze heeft een oplossing gevonden: ik kom met de auto naar hun bureau, het contract op T's naam wordt stopgezet, de auto wordt op mijn naam gezet en probleem opgelost. Het enige wat ik nodig heb, is een kredietkaart.

• Ik vraag of een debetkaart ook mag, want mijn kredietkaart is nog in aanvraag. Dat kan jammer genoeg niet.

• Geen probleem, zeg ik. T is deze week in Duitsland, maar dan kom ik maandag langs met zijn kredietkaart en doen we het dan. Helaas kan dat ook niet. Ik kan enkel een auto huren op mijn naam als ik een kredietkaart op mijn naam heb.

• Ik bedank haar voor alle moeite, leg de telefoon op en vloek als een ketter.

• Ik schenk mezelf een glas wijn in en maak deze blog.

De rest van de dag ga ik bingewatchen. Het is effe teveel voor Corneel. En voor mij ook wat dat betreft.

Als je ooit naar de VS verhuist, vraag op voorhand een internationaal rijbewijs aan. Zorg dat je een kredietkaart hebt op je eigen naam. Breng een voorraad Prozac of Xanax mee. Of goeie rosé, want wat ik nu aan't drinken ben, smaakt naar boecht.

Je hebt zo van die dagen...

x

V