Jobhunt

Ik keek vanochtend uit het raam en zag negen reetjes. Fantastisch! Voor de duidelijkheid: Bambi's neefjes en nichtjes, geen bouwvakkersdecolletés.

De reetjes waren aan het eten en ik dacht: hoog tijd om terug brood op de plank te brengen. En zo is mijn zoektocht naar een job gestart.

Ik heb al veel nagedacht over wat ik wil doen; dat hoort bij een nieuw leven en jezelf heruitvinden. Het resultaat is dat het part time moet zijn, want ik heb mezelf tijd om te schrijven beloofd. Daarnaast wil ik een job die maatschappelijk relevant is. In een vorig leven heb ik mijn dagen besteed aan het opstellen en redigeren van reclameteksten. Dat was leuk voor even, maar een bureaujob staat toch onderaan mijn lijstje.

Na een uur online zoeken, heb ik gesolliciteerd op drie functies. De kans dat één van de bedrijven me zal contacteren lijkt me klein, maar wie niet waagt...

Job nummer één: correction officer - oftewel cipier. Eén van mijn tantes doet het graag en mij lijkt het ook wel wat. Ik heb met plezier twee seizoenen Orange is the new black gekeken. Tel daarbij mijn ervaring als leerkracht in een secundaire school en hoppa! Prima kandidaat.

Achter deur nummer twee zit front desk associate - oftewel receptionist - bij een lokaal fitnesscentrum. Sporters enthousiast begroeten en aanmoedigen lijkt me wel wat. Geen idee hoe lang ik dat leuk zou vinden. De kans lijkt me echter groot dat ze een jong, aantrekkelijk iemand zoeken om uithangbordje voor de club te zijn, dus daarover maak ik me voorlopig geen zorgen.

Last but not least: child care assistant teacher - oftewel hulpje van de lagere school of kleuterjuf. Ik lach mezelf al uit bij voorbaat, want kleine kinderen zijn eigenlijk niet mijn ding. Studio 100 vind ik weerzinwekkend en snotneuzen vervelend. De kans is dus groot dat ik binnenkort mijn dagen spendeer met knutselen en luiers verversen. Ik hoop dat ze me niet bellen, maar toch ook weer wel, want het is een babbeljob. En de voornaamste vereiste voor mijn nieuwe job is sociaal contact. Communiceren is voor mij een basisbehoefte (mondeling of schriftelijk of allebei tegelijk).

Los van mijn Amerikaanse job ga ik (waarschijnlijk) een nieuw werkschrift Nederlands voor de B-stroom schrijven, heb ik een trilogie over gamen in de pijplijn, schrijf ik een kortverhaal voor OKAN en broei ik op een idee voor een kinderboek. Tussendoor blog ik, doe ik het huishouden, sport ik en tackle ik de berg shit die komt kijken bij een internationale verhuizing. De verveling loert dus voorlopig nog niet om de hoek.

Het sociaal contact begint ook op gang te komen. De dames van de wandelclub waren alvast heel open en enthousiast. Afgelopen zaterdag had ik een leuke babbel met drie heel verschillende vrouwen, dus de komende weken ben ik zeker opnieuw van de partij.

T is sinds vrijdagnacht terug uit Duitsland en dan is veel praten een evy-dentie. Ik had hem gevraagd om mijn lievelingschips mee te brengen, maar helaas had hij enkel een verkoudheid bij (die ik niet wil krijgen).

Ik was vanochtend te laat om een foto te maken van de reetjes. Gelukkig kwam ik tijdens het joggen mijn schaduw tegen. Ik heb geprobeerd om mijn mogelijke jobs uit te beelden. Mimespeler worden zit er voorlopig niet in...