Ik wil me concentreren op schrijven en ben niet op zoek naar werk. Maar ik zeg altijd dat je kansen die op je pad komen met twee handen moet grijpen. En wie ben ik om mijn eigen - geniale - advies in de wind te slaan? Dus ik hou mijn ogen en oren open en reageer op interessante uitdagingen of leuke avonturen.
Twee weken geleden heb ik bijgevolg online job interviews gedaan om te werken voor en tijdens de Masters. Ik heb niks met golf, maar als je in het Mekka van die sport woont, moet je er toch eens geweest zijn. Tickets kosten belachelijk veel geld, dus er werken is een goed alternatief.
De vragen werden gesteld door een computer en ik moest mijn antwoorden opnemen door tegen mezelf te praten. Awkward! Bijgevolg verliep het erg stuntelig en kreeg ik last van het kip-zonder-kop syndroom. Ik ratelde nietszeggende zever en zou mezelf op basis van die eerste indruk alvast niet aannemen. Maar er is een kans dat ik vanaf begin maart tot half april 12 uur per dag ploeter ter voorbereiding van en op de Masters zelf. We zien wel hoe het loopt. Ik ben niet op zoek naar werk, want ik wil vooral schrijven.
Vorige week had ik een ander online solliciatiegesprek. Dit keer om vragen op te stellen voor vrijstellingsproeven van het tweedekansonderwijs. Heel boeiend en interessant. Toffe dame ook, dus ik dacht: "Waarom niet?" Ik heb alvast wat leuke teksten en filmpjes bij elkaar gesprokkeld en morgen begin ik eraan. Omdat ik geen werk zoek en vooral wil schrijven, was mijn bedoeling om één set vragen te maken, maar Bibi Ambitie ligt altijd op de loer en nam het gesprek opeens over. Ze is vastberaden om heel veel vragen op te stellen en heeft knallende ruzie met Bibi Levensgenieter. Die zegt dat ik moet schrijven en verder niks. Wie gaat winnen, weet ik niet, maar morgen start ik dus.
Gisteren had ik trouwens nog een leuk online gesprek. Deze keer met de zaakvoerder van een bedrijf dat taaltrainingen geeft. Na wat algemene vragen gaf ik een online les en uiteraard - dixit het enorme ego - was de meneer onder de indruk. Hij vroeg of ik als freelancer lessen Nederlands en Engels wil geven aan mensen uit het bedrijfsleven. "Leuke uitdaging!" zei Bibi Ambitie. "Heb ik wel zin in." And the deal was done.
Ik moet nu uitzoeken hoe ik vanuit de US kan freelancen in België, hoewel ik mezelf beloofd had geen extra administratie op mijn nek te halen na alle perikelen van het afgelopen jaar. Maar bon, de dag is nog jong, dus kan ik daar wel even tijd voor maken. Daarna ga ik schrijven, want ik ben niet op zoek naar werk.
Als je je ogen en oren openhoudt, komen er kansen op je pad en die moet je met twee handen grijpen. Behalve als je jezelf beloofd hebt om het rustig aan te doen en enkel boeken te schrijven, dan hou je beter je pollekes thuis. Tenzij je gulzig bent en van alles wil proeven, zoals ik. Of als Bibi Ambitie het ongevraagd van je overneemt. Misschien start ik de komende maanden dus met drie jobs. Bibi Levensgenieter zit te morren in een hoekje van mijn brein en zint op wraak. Om het goed te maken met haar, plan ik een kersttripje voor T en mezelf. Dat is niet zoveel werk. Toch?
x
V
Bij gebrek aan foto's waarop ik effectief aan het werk ben, hieronder wat kiekjes die ik het afgelopen jaar nam als ik onderweg was en iets zag waarvan ik dacht: "What the sapperdepietjes?!"
Schrijven is ook werken toch? En je kunt nog altijd een boek schrijven over je werkervaringen in de states. Ik geniet alvast om je stukjes te lezen.