Ken je dat gevoel dat alles zo goed gaat dat je verwacht dat er iets ergs gaat gebeuren? Dat heb ik sinds we aangekomen zijn in de VS. Ik zaag en klaag regelmatig, maar overall is mijn leven prima en daar wordt een mens achterdochtig van. 'Hoe dun je het ook snijdt, er zijn altijd twee kanten,' zei Spinoza. Waar wit is, is ook zwart en waar geluk is, is bijgevolg ook ongeluk. Vandaar dat ik dacht dat er nare tijden op komst zijn. Tot ik besefte dat onze car demon mijn karma in balans houdt.
Wat ik bedoel met onze car demon? Wel, de dingen lopen op rolletjes hier in Augusta, behalve als het gaat over dingen die letterlijk op rolletjes lopen. Ik som onze transportmiserie op.
Bij aankomst in de VS huren we een auto. Die heeft binnen de kortste keren een lekke band (er zit een spijker in). We wisselen hem in voor een andere huurauto.
Eind februari kopen we een Kia Soul. Na drie dagen brengen we hem terug naar de garage omdat hij verschrikkelijk stinkt. Een week en drie diagnoses later halen we hem op. De auto ruikt naar een overdosis poetsmiddel. Die geur verdwijnt na een paar dagen en de oorspronkelijke stank komt terug. Ik was de auto meermaals, laat er een Funkaway-bom in los, zet er een potje geurabsorbeerder en een potje bakpoeder in. Tevergeefs ... Onze Kia Soul is intussen wijd en zijd bekend als Stinky en daarmee is de kous af.
Dat dacht ik tenminste ... Begin juni produceert Stinky een rammelend geluidje. Ik wil het weglachen, maar T staat erop dat ik de garage telefoneer. Koop nooit een (tweedehands) Kia in een Honda garage! Ik krijg te horen dat het $750 kost om ernaar te kijken en dat ze niet garanderen dat ze Kia-wisselstukken kunnen krijgen. Ze raden aan om een Kia-garage te contacteren, wat ik uiteraard doe. Een week later mag Stinky binnen.
T huurt intussen een auto. Zijn bedrijfswagen - die in februari beloofd werd en die in mei eindelijk besteld is - laat langer dan voorzien op zich wachten. De huurauto stinkt verschrikkelijk, dus T voelt zich gelijk op zijn gemak.
Na een paar dagen heeft de huurauto platte band. T rijdt ermee naar het autoverhuurbedrijf. Die weigeren te geloven dat de band lek is, pompen hem op en sturen T naar zijn werk.
's Avonds is de band opnieuw lek. T rijdt andermaal naar het verhuurbedrijf en krijgt een andere huurwagen. Wonder boven wonder hangt er deze keer geen geurtje aan vast. Tot op vandaag geen klachten over deze ... Kia.
Intussen krijg ik telefoon van de Kia-garage dat er iets mis is met een klep ofzo - ik heb geen technisch brein - omdat Stinky verwaarloosd is door de vorige eigenaar. De garage contacteert het hoofdbureau om te vragen wie moet opdraaien voor de reparatiekosten: wij, de Honda-garage of Kia zelf.
De volgende dag melden ze dat de reparatiekosten betaald worden door Kia - hoera! - maar dat ze nog verder onderzoek doen naar de oorzaak van Stinky's gekerm. 's Namiddags krijg ik telefoon. Het probleem is erger dan verwacht: Stinky krijgt een heel nieuw motorblok. Het duurt een week om dat te bestellen en een week om het te plaatsen. Intussen zoeken ze naar de geurhinder. Tot mijn verbazing zal Kia alle kosten betalen omdat wij, als nieuwe eigenaars, hieraan niets kunnen doen. Heel mooie geste, dus ik ben blij. Als alles goed verloopt - ?! - krijgen we Stinky eind deze maand terug, met nieuwe motor en misschien zelfs zonder rare geur. De vriendelijk garagedame stelt zelfs voor om mee een nieuwe naam te bedenken. De car demon lijkt daarmee weg, maar eerst zien en dan geloven zei de blinde, dus ik wacht af.
's Avonds komt T terug met een minder fraaie boodschap. Het bedrijf heeft beslist dat alle echtgenotes die naar de VS verhuizen vanaf nu ook recht hebben op een bedrijfswagen. Dat geldt ook voor mij, dus we kunnen Stinky verkopen. Dat we een autolening van drie jaar moeten afkopen, verzekering betaald hebben, een nummerplaat gekocht hebben, tax betaald hebben en no way hetzelfde bedrag krijgen als we voor Stinky betaald hebben, is jammer. Daar kan het bedrijf niets aan doen. De car demon lacht me uit in mijn gezicht en donderwolken knetteren boven mijn hoofd.
Kort samengevat: a car demon stinks, maar het houdt de dingen in balans. Waarom ben ik dan toch weer aan het klagen?
Afsluiten doe ik met een eerbetoon aan Paul van Ostaijen met mijn eigen vers(ie): Evy groet 's morgens de dingen.
x
V
Comentarios